Thailand naar Cambodja grensoplichtingen
























Ik heb nog nooit shitty grensovergangen gezien dan de grens overgang van Thailand naar Cambodja.
In Thais eiland Koh Chang boekte ik mijn busticket naar Sihanoukville in Cambodja. Ik had van te voren al wat rare verhalen gehoord over de grens.
Maar ik liet me niet afschrikken, ik ben hier alleen gekomen dus kan ik de grensovergang ook wel aan. Ik laat me niet gek maken door een paar scams.
Ben je van plan om via Thailand naar Cambodja over land te gaan, dan heb ik wat belangrijke tips. Om te voorkomen dat je te veel gaat betalen voor een visum en waar je op moet letten.



Ik verbleef op het Thaise eiland Koh Chang, daar werd ik om 7.00 uur in de ochtend opgehaald. Met 11 andere reizigers en een berg tassen zaten we opgepropt in een mini busje.
Het mini busje ging mee de boot op naar het vaste land, aangekomen reden we verder naar Trat voor een korte pauze. Vanaf Trat is het nog een uurtje of 2 in de bus naar grensovergang Hat Lek.

Pas op voor de bagage karretjes, ze willen dan je bagage naar de grens brengen wat ongeveer een paar meter lopen is. En vragen daar belachelijke prijzen voor.
Ik heb zoveel domme mensen blij zien lopen omdat hun bagage werd vervoerd. Maar niet te weten dat ze later leuk mogen betalen ervoor. Dus trap daar niet in!


Grens overgang Hat Lek
Deze grens wordt vaak gebruikt als je van Thailand naar Sihanoukville reist.

Je komt aan bij de grens, en je moet bij een poortje je ''arrival/departure'' kaart laten zien. Die krijg je altijd in het vliegtuig.
Dus plak of niet hem vast in je paspoort! Nadat je het hebt laten zien loop je verder naar het visum kantoortje. Zit ook gelijk aan je linker hand.
Als eerst mag je leuk 100Bath betalen en dan wordt er met een soort laserlampje om je hoofd geschenen.
Wat een bullshit allemaal, maar je geld terug vragen ho maar. Dan wordt er gevraagd of je mee wilt komen naar achteren zodat ze je spullen kunnen checken.  Nou dat sloeg ik mooi af, precies geen zin in.
Hier werd ik al een beetje nerveus van, maar we gaan door. Het visum gedeelte, ze dwingen je gelijk om te betalen dat ik er bang van werd.
Ik had nog wat andere backpackers ontmoet en hun hoorde ook zoiets over de scams. Dat je niet naar een wit kantoortje moet gaan maar doorlopen. Dus besloten wij lachend verder te lopen.
De Cambodjanen werden erg agressief en we moesten een visum kopen. Anders zou de politie ons killen. Ja ja daar geloven we niks van.
We werden door scooters achtervolgd waarom we geen visum hadden. Nee dat is scam wij gaan verder lopen doei.
Na 15 minuten kwamen we nog geen grenspost tegen, terwijl ze het over niemandsland hadden. Maar ook geen casino's te bekennen hier. En helemaal geen internet of het nog even uit te zoeken.
Dus besloten we maar om terug te gaan en het visum bij het ''witte kantoortje'' te kopen.
Van te voren wordt je bang gemaakt dat de bus weg zou rijden, en dat je het maar moest uitzoeken.



Als domme backpackers werden we uitgelachen door de Cambodjanen. Tja door verhalen op internet dachten wij echt dat we verder moesten lopen.

Regel zelf je visum aanvraagformulier, een Cambodjaan ritste snel mijn paspoort uit mijn handen en vulde alles zelf even in. Ja leuk mag je mooi voor betalen.
Dus ik maakte hem duidelijk dat ik het zelf allemaal wel kon regelen. Ik pakte snel mijn paspoort terug en liep verder.
Wat een gezeur en wat een gestress allemaal! Ik had geen pasfoto's bij mij, oke weer 100 Bath armer en geen foto rijker.
Nee je kan ook een visum krijgen zonder pasfoto alleen kost het je dus 100 Bath meer.
Ik heb zelf maar een aanvraagforummier geregeld voor me visum, alles ingevuld en weer in de rij staan.
Al je vingers worden eerst even gescand en dan mag je leuk weer even wachten tot je visum klaar is.
Ik wist dit allemaal van te voren, wat een gedoe om Cambodja binnen te komen zeg!

Yeah na heel wat bloed, zweet en tranen heb ik mijn visum! ik werd meegenomen door een Cambodjaan dat ik snel moest lopen. Nog meer zweetdruppels kan er wel bij. Daar zag ik wat bekende mensen van de bus. En iedereen mij maar bang maken dat de bus wek zal gaan. Mooi niet dus.
We konden kort daarna instappen in de bus naar Sihanoukville wat ongeveer nog een uurtje of 6 zal duren.




Grensovergang Poipet.

Kijk uit in Poipet. Zoals ik hier boven al beschreef, ik dacht dat we een wit kantoortje moesten vermijden en door moesten lopen tot de grens. Dat is in Hat Lek niet zo, maar wel in Poipet.

Eerst stop je bij een restaurant waar ze visums uitdelen, hier betaal je belachelijke prijzen voor! Zeg dat je later een visum regelt of anders weglopen. Er zijn zoveel mensen die op aandringen dan maar voor een veel te hoog bedrag een visum betalen.
Vervolgens oplichting nummer 2, het witte kantoortje waar de bus naar toe zal rijden. Daar vooral niet heen gaan! Het ziet er allemaal professioneel uit, maar dit is ook foute boel.
Loop door naar de echt grens waar je je visum kan regelen. Ook hier nooit je paspoort afgeven. Zelf de visum aanvraag formulieren regelen, bespaard je toch weer een hoop geld.
Wanneer je de grens oversteekt verlaat je altijd het land waar je vandaan komt, logisch natuurlijk. I dit geval is het Thailand. Dan loop je door niemandsland omringt door casino's. Dan loop je eigenlijk zo Cambodja in door een grote poort. (foto bovenaan)

Tips

- Je kan voor je visum ook met Thaise Bath betalen
- Wil je dat het allemaal makkelijker geregeld is bij de grens, vraag dan van te voren online een E-visum aan.
- Wissel je geld net om bij de grens, doe dat van te voren. Of in het eerst volgende stadje.
- Alle kantoortjes of restaurants voor de grens zijn fake, daar vooral geen visum halen.
- Regel zelf bij de grens een aanvraagformulier voor je visum


Geen opmerkingen:

Een reactie posten